Whistler en Cache Creek
Door: Marleen
Blijf op de hoogte en volg Hans en Marleen
03 September 2016 | Canada, Whistler
Donderdagmorgen besloten we een dag langer in Whistler te blijven. We hebben ‘s morgens rustig aan gedaan en gingen vervolgens op zoek naar een benzinestation. Het tanken had aanvankelijk nog wel wat voeten in de aarde, want het was (ons) niet helemaal duidelijk welke kleur slang we moesten hebben. We waren gelukkig niet de enige. Een Canadese jongedame die ook voor het eerst bij deze pomp kwam tanken was al naar binnen gelopen om te informeren hoe het zat. Zij vertelde ons dat wij de zwarte moesten hebben. Is dat bij ons niet voor diesel? Maar goed, het bleek inderdaad de zwarte te zijn en Hans kon de tank gaan vullen......en vullen......en vullen.......en....... 115 (!) liter ging er in, en de tank was nog niet eens leeg geweest!! Pfff, dat zijn wij niet echt gewend met onze auto. Gelukkig maar ;).
Een Canadees die ook stond te tanken vroeg ons hoeveel er nu in ging. We vertelden dat we er net 115 liter bij ingegooid hadden, waarop hij ons aankeek en zei: Wow, that hurts!! Ja inderdaad, ha ha ha.
Vervolgens reden we naar Whistler Village en daar parkeerde Hans de camper op een postzegel! Knap werk, netjes in een vak tussen 2 auto’s! Het dorp bleek supergezellig te zijn. Ik kan mij voorstellen dat dit m.n. in de wintertijd een geliefd skigebied is. Veel winkeltjes en eetgelegenheden. Leuk!
In de loop van de middag gingen we terug naar de camping. We hadden nog wat ‘klusjes’ te doen, waaronder het legen van de vuilwatertank en het toilet. Dit leverde problemen op, want de handle van het toilet zat niet helemaal dicht en dat gaf een hoop gedoe. Wat een chaos! Het blauwe water liep zo de helling af. Oeps! Dit kon zo niet blijven, dus met de verhuurder gebeld. Uitgelegd wat er aan de hand was. Dat was inderdaad vervelend, maar er bleek iemand naar Whistler te komen om een camper om te ruilen en ze zouden een onderdeel meegeven. We konden dat waarschijnlijk zelf wel monteren, maar ze zouden het ook aan de chauffeur uitleggen. Lukte het niet, dan moesten we maar weer bellen. ’s Avonds werden we gebeld door de chauffeur; hij had een pakje bij zich. Hoe dat gemonteerd moest worden? Geen idee. Inmiddels was het te laat om te bellen, dus dat werd een klusje voor de volgende dag.
We hebben de middag ook gebruikt om de route een beetje uit te stippelen. De Canadezen hebben nl. een lang weekend vrij, vanwege Labourday. Ze trekken er dan massaal op uit, waardoor de campings behoorlijk vol zitten. Hoogste tijd dus voor wat concretere plannen. Twee campings konden we telefonisch reserveren (heb er alle vertrouwen in dat dit beter werkt dan in Tofino). Omdat de receptie in Jasper al dicht was (in Alberta is het een uur later), probeerden we hier online te reserveren. Verschrikkelijk wat een ingewikkelde procedure! Er bleek nog één plekje te zijn. We moesten het dus wel proberen, en maar hopen dat de WiFi van de camping ons er niet uit zou gooien. Het heeft lang geduurd, maar het is gelukt. Pff..... Tot en met 7 september zijn we onder de pannen.
Omdat we ‘s middags in Whistler al gegeten hadden wilden we het ‘s avonds wat eenvoudiger houden met brood met een gebakken ei en bacon. Amper bezig ging het brandalarm af. Wat een herrie!! Gauw de deur open en het alarm afgezet. Maar ja, beren en speklucht....... Misschien niet zo’n goed idee. Hans hield de deur vast, zodat hij hem direct kon dichttrekken als er eentje op de lucht afkwam. Ha ha ha, wat een giller. Maar, het eten smaakte prima en.... geen beer gezien ;).
Vanmorgen zijn we rond de klok van 9 uit Whistler vertrokken. De route ging via Lillooet naar Cache Creek. Wat een prachtige rit. De omgeving is werkelijk fantastisch. Zo is het rijden alleen al een feestje op zich. De laaghangende wolken maakten het plaatje compleet. Kortom echt genieten.
Bij de Nairn Falls zijn we gestopt om de waterval te gaan bekijken. Aan het begin van de route stond niet alleen een waarschuwing voor beren, maar ook een bord met een waarschuwing voor een ‘rubberen boa’. Hij lijkt op een dode tak of boomwortel, maar is het dus niet. Opletten dus.
Degenen die mij een beetje kennen weten wat ik van slangen vind............ Nu was het pad ook lastig om te lopen vanwege alle stenen en boomwortels etc. maar voor mij was er dus nog een extra reden om mijn ogen vrijwel de hele tijd (en het was toch 2x ruim 20 minuten lopen) op het pad te houden, want ja, je kunt tenslotte nooit weten......... :(. Brrrr…….Maar, gelukkig geen slang gezien :).
Hoewel het niet de eerste waterval was die we tijdens deze vakantie gezien hebben (en het zal ook wel niet de laatste zijn), was deze toch weer anders dan de andere en had zijn eigen charme. Kronkelend en kolkend tussen de rotsen door vond het water zijn weg naar beneden. Het water in de rivier is smaragdgroen. Heel bijzonder om te zien.
We reden weer verder richting Lillooet en genoten opnieuw van het landschap. Na Lillooet veranderde het landschap van een ruig berglandschap, naar wat meer glooiende bergen en bredere valleien. Had ook weer zijn charme. Na nog een paar korte stops kwamen we halverwege de middag aan in Cache Creek. Dit plaatsje is een typisch voorbeeld van de plaatsjes die je veel in Amerikaanse films ziet. Beetje chaotisch, beetje vervallen, beetje western-achtig, beetje van alles wat, maar eigenlijk ook net niks. Het stomme is dat het op zijn eigen manier, toch leuk is om te zien.
We hebben hier aan het eind van de middag wat gegeten in een restaurant, dat op een uit de kluiten gewassen boomhut leek. De bediening was alleraardigst, maar zelden of nooit heb ik zo’n slecht geklede ‘gastvrouw’ in een restaurant gezien. Stel je een behoorlijk forse dame voor in een véél te korte, korte broek, met enorme knaloranje gymschoenen eronder, dan heb je t plaatje compleet. Maar vooruit, haar lach maakte veel goed en het eten was erg lekker.
Na het eten terug naar de camping waar het inmiddels volgelopen was. Wat een drukte! En wat een verschil in kampeermiddelen. Van super oude caravans tot mega campers en complete bussen. Werkelijk van alles wat. Allemaal klaar voor een lang weekend vrij.
Wij gaan morgen echter weer verder, naar Clearwater dit keer. Kijken wat de dag van morgen ons brengt.
Tot blogs.
Een Canadees die ook stond te tanken vroeg ons hoeveel er nu in ging. We vertelden dat we er net 115 liter bij ingegooid hadden, waarop hij ons aankeek en zei: Wow, that hurts!! Ja inderdaad, ha ha ha.
Vervolgens reden we naar Whistler Village en daar parkeerde Hans de camper op een postzegel! Knap werk, netjes in een vak tussen 2 auto’s! Het dorp bleek supergezellig te zijn. Ik kan mij voorstellen dat dit m.n. in de wintertijd een geliefd skigebied is. Veel winkeltjes en eetgelegenheden. Leuk!
In de loop van de middag gingen we terug naar de camping. We hadden nog wat ‘klusjes’ te doen, waaronder het legen van de vuilwatertank en het toilet. Dit leverde problemen op, want de handle van het toilet zat niet helemaal dicht en dat gaf een hoop gedoe. Wat een chaos! Het blauwe water liep zo de helling af. Oeps! Dit kon zo niet blijven, dus met de verhuurder gebeld. Uitgelegd wat er aan de hand was. Dat was inderdaad vervelend, maar er bleek iemand naar Whistler te komen om een camper om te ruilen en ze zouden een onderdeel meegeven. We konden dat waarschijnlijk zelf wel monteren, maar ze zouden het ook aan de chauffeur uitleggen. Lukte het niet, dan moesten we maar weer bellen. ’s Avonds werden we gebeld door de chauffeur; hij had een pakje bij zich. Hoe dat gemonteerd moest worden? Geen idee. Inmiddels was het te laat om te bellen, dus dat werd een klusje voor de volgende dag.
We hebben de middag ook gebruikt om de route een beetje uit te stippelen. De Canadezen hebben nl. een lang weekend vrij, vanwege Labourday. Ze trekken er dan massaal op uit, waardoor de campings behoorlijk vol zitten. Hoogste tijd dus voor wat concretere plannen. Twee campings konden we telefonisch reserveren (heb er alle vertrouwen in dat dit beter werkt dan in Tofino). Omdat de receptie in Jasper al dicht was (in Alberta is het een uur later), probeerden we hier online te reserveren. Verschrikkelijk wat een ingewikkelde procedure! Er bleek nog één plekje te zijn. We moesten het dus wel proberen, en maar hopen dat de WiFi van de camping ons er niet uit zou gooien. Het heeft lang geduurd, maar het is gelukt. Pff..... Tot en met 7 september zijn we onder de pannen.
Omdat we ‘s middags in Whistler al gegeten hadden wilden we het ‘s avonds wat eenvoudiger houden met brood met een gebakken ei en bacon. Amper bezig ging het brandalarm af. Wat een herrie!! Gauw de deur open en het alarm afgezet. Maar ja, beren en speklucht....... Misschien niet zo’n goed idee. Hans hield de deur vast, zodat hij hem direct kon dichttrekken als er eentje op de lucht afkwam. Ha ha ha, wat een giller. Maar, het eten smaakte prima en.... geen beer gezien ;).
Vanmorgen zijn we rond de klok van 9 uit Whistler vertrokken. De route ging via Lillooet naar Cache Creek. Wat een prachtige rit. De omgeving is werkelijk fantastisch. Zo is het rijden alleen al een feestje op zich. De laaghangende wolken maakten het plaatje compleet. Kortom echt genieten.
Bij de Nairn Falls zijn we gestopt om de waterval te gaan bekijken. Aan het begin van de route stond niet alleen een waarschuwing voor beren, maar ook een bord met een waarschuwing voor een ‘rubberen boa’. Hij lijkt op een dode tak of boomwortel, maar is het dus niet. Opletten dus.
Degenen die mij een beetje kennen weten wat ik van slangen vind............ Nu was het pad ook lastig om te lopen vanwege alle stenen en boomwortels etc. maar voor mij was er dus nog een extra reden om mijn ogen vrijwel de hele tijd (en het was toch 2x ruim 20 minuten lopen) op het pad te houden, want ja, je kunt tenslotte nooit weten......... :(. Brrrr…….Maar, gelukkig geen slang gezien :).
Hoewel het niet de eerste waterval was die we tijdens deze vakantie gezien hebben (en het zal ook wel niet de laatste zijn), was deze toch weer anders dan de andere en had zijn eigen charme. Kronkelend en kolkend tussen de rotsen door vond het water zijn weg naar beneden. Het water in de rivier is smaragdgroen. Heel bijzonder om te zien.
We reden weer verder richting Lillooet en genoten opnieuw van het landschap. Na Lillooet veranderde het landschap van een ruig berglandschap, naar wat meer glooiende bergen en bredere valleien. Had ook weer zijn charme. Na nog een paar korte stops kwamen we halverwege de middag aan in Cache Creek. Dit plaatsje is een typisch voorbeeld van de plaatsjes die je veel in Amerikaanse films ziet. Beetje chaotisch, beetje vervallen, beetje western-achtig, beetje van alles wat, maar eigenlijk ook net niks. Het stomme is dat het op zijn eigen manier, toch leuk is om te zien.
We hebben hier aan het eind van de middag wat gegeten in een restaurant, dat op een uit de kluiten gewassen boomhut leek. De bediening was alleraardigst, maar zelden of nooit heb ik zo’n slecht geklede ‘gastvrouw’ in een restaurant gezien. Stel je een behoorlijk forse dame voor in een véél te korte, korte broek, met enorme knaloranje gymschoenen eronder, dan heb je t plaatje compleet. Maar vooruit, haar lach maakte veel goed en het eten was erg lekker.
Na het eten terug naar de camping waar het inmiddels volgelopen was. Wat een drukte! En wat een verschil in kampeermiddelen. Van super oude caravans tot mega campers en complete bussen. Werkelijk van alles wat. Allemaal klaar voor een lang weekend vrij.
Wij gaan morgen echter weer verder, naar Clearwater dit keer. Kijken wat de dag van morgen ons brengt.
Tot blogs.
-
03 September 2016 - 07:34
Peter En Marianne:
Geweldig om dit allemaal te lezen, hopenlijk heeft jullie camper niet te vaak dorst, wauw het is bijna een zwembad wat erin gaat, haha. Is het nu opgelost met het onderdeel van de camper?
Geniet van het weekend met al die canadeze toeristen and beware of bears and snakes! Brrr niks voor mij. Dan geef mij toch maar die tuinslang van Thailand, haha.
Geniet ze nog. Groetjes uit Beugen -
03 September 2016 - 19:50
Pita,:
Hallo vacantie gangers,weer hebben we een mooi verhaal gelezen,we genieten er van ,ga zo door ,geniet er van. -
04 September 2016 - 10:10
J. Albers:
Wat een mooie reis hebben jullie toch en een Mooie blog om te lezen veel plezier niet teveel benzine pompen want dan is het geld zo op gr van ons
-
04 September 2016 - 10:10
J. Albers:
Wat een mooie reis hebben jullie toch en een Mooie blog om te lezen veel plezier niet teveel benzine pompen want dan is het geld zo op gr van ons
-
04 September 2016 - 10:10
J. Albers:
Wat een mooie reis hebben jullie toch en een Mooie blog om te lezen veel plezier niet teveel benzine pompen want dan is het geld zo op gr van ons
-
04 September 2016 - 10:10
J. Albers:
Wat een mooie reis hebben jullie toch en een Mooie blog om te lezen veel plezier niet teveel benzine pompen want dan is het geld zo op gr van ons
-
05 September 2016 - 08:04
Fredie:
Hans en Marleen wat leuk om jullie verhalen te lezen heel veel plezier nog groetjes -
06 September 2016 - 22:06
Aart En Lyda:
Wow Marleen,,,zoals jij schrijft...het is net of we ook een beetje op vakantie zijn(:)...klinkt allemaal erg goed...behalve die volle tank...misschien is de brandstof daar een stuk goedkoper dan in Nederland...Canada lijkt ons geweldig!!!!
-
06 September 2016 - 22:27
Rianne Schrijver:
Beren houden niet van veel lawaai heb ik geleerd, dus dat brandalarm hield ze vast op afstand!! -
07 September 2016 - 09:26
JANNY:
Prachtige verhalen, geniet er samen van. -
07 September 2016 - 09:32
JANNY:
leuk hoor dat ik jullie kan volgen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
