Van alles wat: wel en wee
Door: Marleen
Blijf op de hoogte en volg Hans en Marleen
01 September 2016 | Canada, Whistler
Dinsdagmorgen vertrokken we rond 9 uur uit Victoria. De reis verliep voorspoedig en we hadden er mooi weer bij. Onderweg even gestopt om wat boodschappen te doen. Het valt ons op dat de Canadezen gek zijn op mega-verpakkingen! Vrijwel alles is (te) groot of (te) veel en niet echt goedkoop. Maar vooruit, het is niet anders.
Na de korte stop weer door richting Tofino. Onderweg zijn we gestopt om de ‘Little Qualicum Falls’ (waterval) te bekijken. Een mooie route om te lopen, waarbij je zowel de ‘upper’ als de ‘lower’ falls te zien krijgt.
Vervolgens reden we verder om ‘Cathedral Grove’ in het ‘MacMillan Provincial Park’ te bezoeken. Dit is het laatste oorspronkelijk stuk bos dat bewaard gebleven is op dit eiland. De grootste douglassparren in dit bos zijn meer dan 800 jaar oud, zo’n 5 meter dik en meer dan 70 meter hoog. Met andere woorden: Mega!! Ook de bodem van dit bos is de moeite waard: enorme varens en met dikke lagen mos begroeide takken. Wat een ‘oerbos’!
We stapten weer in de camper en vervolgden onze rit naar Tofino. We hadden de CD van CRK Voices opgezet, omdat we onze eerste repetitie van het nieuwe seizoen missen en zo toch nog een beetje een ‘koorrepetitie’ hadden. :) Tijdens het rijden van deze mooie route zongen we ‘This is my Father’s world’. Hoe mooi kan het zijn!
Maar soms is het ook wat minder mooi. Het weer werd steeds slechter en de regen kwam met bakken uit de lucht. En wat was het nog ver naar Tofino, en wat een slecht stuk weg. Dat viel wel tegen. Het laatste stuk naar de camping was geen weg meer te noemen. We mogen niet ‘off-road’ rijden, maar dit leek er veel op. Voor de ingewijden: De weg naar Camping ‘de Rimboe’ in Lunteren bij super slecht weer was er gladjes bij.
Voor ons vertrek ’s morgens had ik de camping gebeld om te informeren of er ’s avonds een plekje met stroom voor ons zou zijn. Dat was er wel werd gezegd. We konden het terrein oprijden, een plekje zoeken en dan moesten we het nummer even doorgeven aan de receptie. Het was een ‘ingewikkelde’ camping, d.w.z. de paden gingen alle kanten op en de plekjes waren soms behoorlijk verstopt. Goed, regenjas aan en er uit om een plek te zoeken. Hans in de camper achter mij aan. Ja, gevonden! Een prachtige plek met uitzicht op de oceaan. Top! Door de stromende regen naar de receptie om ons te melden en het nummer door te geven.
Hij: Heeft u gereserveerd?
Ik: Uh.... Ik heb vanmorgen gebeld.
Hij: Ja, maar heeft u gereserveerd.
Ik: Uh..... ja, want ik heb toch gezegd dat we kwamen? Naam genoemd, gevraagd om een plek met stroom etc.
Hij: Ja, maar heeft u ook betaald?
Ik: Uh....nee, dat niet.
Hij: Dan is er geen plek voor u.
Ik: Pardon?
Hij: Als u niet heeft betaald is er geen plek, alles is vol.
Ik:?????????? Niemand heeft gezegd dat we eerst moesten betalen.......
Hij: Ik weet niet wie u gesproken heeft, maar er is geen plek. U kunt vast en zeker bij de buren terecht.
Werkelijk..............
Hans heeft de camper opgehaald en ik ben door de stromende regen naar de buren gelopen. Daar was wel plek, maar je wilt niet weten wat voor plek en wat dat moest kosten! Maar we waren er klaar mee. Neerzetten die camper en gauw vergeten.
Vanmorgen vroeg zijn we naar Tofino gereden, om daar in ieder geval nog iets van gezien te hebben. Helaas, het was daar zo mistig; daar was geen soep van te koken. Wat waren we blij dat we de walvissentocht niet voor Tofino bewaard hadden! Dat was dus niks geworden hier. Hoogste tijd om weer naar het vasteland te gaan! Dezelfde weg terug (er is er maar een die kant op).
Vandaag was het eigenlijk omgekeerd aan gisteren. Vanaf Cathedral Grove kwam de zo'n weer te oorschijn en werd het weer steeds beter. We waren mooi op tijd bij de Ferry en er was nog plek, dus we zaten in no-time aan boord. De overtocht verliep vlotjes en na bijna twee uur reden we als een van de eersten het vasteland weer op.
We reden over de ‘sea to sky’ highway. Een prachtige route om te rijden met fraai uitzicht op water, bergen en bossen. Onderweg stopten we om de ‘Shannon Falls’ te bekijken en later bij de ‘Brandywine(!) Falls’. Beide watervallen waren heel verschillend. De eerste kronkelde meer over de rotsen naar beneden en de tweede was een brede stroom die in een keer naar beneden in het diepe viel. Beide erg mooi om te zien.
Op naar Whistler (van de Olympische Winter Spelen in 2010). Ook hier had ik in de loop van de dag naar toe gebeld en gevraagd of er plek was. Dat was er. Moest ik ook vast betalen? Nee hoor, dat is niet nodig. We zien u wel komen. Nou super dus. Ook aan de receptie waren ze erg vriendelijk en voorzagen ons van allerlei informatie. Er zijn hier veel beren in de omgeving, zo werd ons verteld, en daarom kregen we een A-4tje vol informatie wat we vooral niét moeten doen. We zijn gewaarschuwd dus!!
Of we morgen een dag in Whistler blijven of verder gaan, weten we nog niet. Dat zien we morgen wel.
Tot blogs!
Na de korte stop weer door richting Tofino. Onderweg zijn we gestopt om de ‘Little Qualicum Falls’ (waterval) te bekijken. Een mooie route om te lopen, waarbij je zowel de ‘upper’ als de ‘lower’ falls te zien krijgt.
Vervolgens reden we verder om ‘Cathedral Grove’ in het ‘MacMillan Provincial Park’ te bezoeken. Dit is het laatste oorspronkelijk stuk bos dat bewaard gebleven is op dit eiland. De grootste douglassparren in dit bos zijn meer dan 800 jaar oud, zo’n 5 meter dik en meer dan 70 meter hoog. Met andere woorden: Mega!! Ook de bodem van dit bos is de moeite waard: enorme varens en met dikke lagen mos begroeide takken. Wat een ‘oerbos’!
We stapten weer in de camper en vervolgden onze rit naar Tofino. We hadden de CD van CRK Voices opgezet, omdat we onze eerste repetitie van het nieuwe seizoen missen en zo toch nog een beetje een ‘koorrepetitie’ hadden. :) Tijdens het rijden van deze mooie route zongen we ‘This is my Father’s world’. Hoe mooi kan het zijn!
Maar soms is het ook wat minder mooi. Het weer werd steeds slechter en de regen kwam met bakken uit de lucht. En wat was het nog ver naar Tofino, en wat een slecht stuk weg. Dat viel wel tegen. Het laatste stuk naar de camping was geen weg meer te noemen. We mogen niet ‘off-road’ rijden, maar dit leek er veel op. Voor de ingewijden: De weg naar Camping ‘de Rimboe’ in Lunteren bij super slecht weer was er gladjes bij.
Voor ons vertrek ’s morgens had ik de camping gebeld om te informeren of er ’s avonds een plekje met stroom voor ons zou zijn. Dat was er wel werd gezegd. We konden het terrein oprijden, een plekje zoeken en dan moesten we het nummer even doorgeven aan de receptie. Het was een ‘ingewikkelde’ camping, d.w.z. de paden gingen alle kanten op en de plekjes waren soms behoorlijk verstopt. Goed, regenjas aan en er uit om een plek te zoeken. Hans in de camper achter mij aan. Ja, gevonden! Een prachtige plek met uitzicht op de oceaan. Top! Door de stromende regen naar de receptie om ons te melden en het nummer door te geven.
Hij: Heeft u gereserveerd?
Ik: Uh.... Ik heb vanmorgen gebeld.
Hij: Ja, maar heeft u gereserveerd.
Ik: Uh..... ja, want ik heb toch gezegd dat we kwamen? Naam genoemd, gevraagd om een plek met stroom etc.
Hij: Ja, maar heeft u ook betaald?
Ik: Uh....nee, dat niet.
Hij: Dan is er geen plek voor u.
Ik: Pardon?
Hij: Als u niet heeft betaald is er geen plek, alles is vol.
Ik:?????????? Niemand heeft gezegd dat we eerst moesten betalen.......
Hij: Ik weet niet wie u gesproken heeft, maar er is geen plek. U kunt vast en zeker bij de buren terecht.
Werkelijk..............
Hans heeft de camper opgehaald en ik ben door de stromende regen naar de buren gelopen. Daar was wel plek, maar je wilt niet weten wat voor plek en wat dat moest kosten! Maar we waren er klaar mee. Neerzetten die camper en gauw vergeten.
Vanmorgen vroeg zijn we naar Tofino gereden, om daar in ieder geval nog iets van gezien te hebben. Helaas, het was daar zo mistig; daar was geen soep van te koken. Wat waren we blij dat we de walvissentocht niet voor Tofino bewaard hadden! Dat was dus niks geworden hier. Hoogste tijd om weer naar het vasteland te gaan! Dezelfde weg terug (er is er maar een die kant op).
Vandaag was het eigenlijk omgekeerd aan gisteren. Vanaf Cathedral Grove kwam de zo'n weer te oorschijn en werd het weer steeds beter. We waren mooi op tijd bij de Ferry en er was nog plek, dus we zaten in no-time aan boord. De overtocht verliep vlotjes en na bijna twee uur reden we als een van de eersten het vasteland weer op.
We reden over de ‘sea to sky’ highway. Een prachtige route om te rijden met fraai uitzicht op water, bergen en bossen. Onderweg stopten we om de ‘Shannon Falls’ te bekijken en later bij de ‘Brandywine(!) Falls’. Beide watervallen waren heel verschillend. De eerste kronkelde meer over de rotsen naar beneden en de tweede was een brede stroom die in een keer naar beneden in het diepe viel. Beide erg mooi om te zien.
Op naar Whistler (van de Olympische Winter Spelen in 2010). Ook hier had ik in de loop van de dag naar toe gebeld en gevraagd of er plek was. Dat was er. Moest ik ook vast betalen? Nee hoor, dat is niet nodig. We zien u wel komen. Nou super dus. Ook aan de receptie waren ze erg vriendelijk en voorzagen ons van allerlei informatie. Er zijn hier veel beren in de omgeving, zo werd ons verteld, en daarom kregen we een A-4tje vol informatie wat we vooral niét moeten doen. We zijn gewaarschuwd dus!!
Of we morgen een dag in Whistler blijven of verder gaan, weten we nog niet. Dat zien we morgen wel.
Tot blogs!
-
01 September 2016 - 07:32
Cor En Susan:
Leuk om jullie zo op de voet te volgen. Het klinkt fantastisch, en ook de foto's zijn erg mooi! Veel plezier met het resterende avontuur. -
01 September 2016 - 08:24
Lieke:
Altijd fijn als je denkt dat je een plekje hebt en het dan niet zo blijkt te zijn. Gelukkig hadden jullie wel snel een nieuwe gevonden. Heel veel plezier verder! -
01 September 2016 - 10:12
JANNY:
ZO LEUK OM ALLES TE LEZEN!
GENIET ERVAN SAMEN!
DIKKE KUS JANNY -
01 September 2016 - 16:26
Jenneke:
Leuk om jullie verslag te lezen, je maakt er nogal werk van Marleen.
Heel veel plezier samen en pas op voor de bruine beer.
Groetjes Jenneke
-
01 September 2016 - 16:28
Pita,:
Wat een mooie veslagen om telezen,heel leuk ,wachten weer op de volgende ,ga zo door,veel plezier samen,liefs cees pita. -
01 September 2016 - 18:31
Peter En Marianne:
Wat leuk om alles te lezen. Ja balen als je denkt een mooie plek te hebben en dan.... helaas. Maar daar laten jullie je niet door kennen en verder lekker genieten. En pas inderdaad op voor Yogi, want die zijn wat minder leuk dan op tv kan ik jullie zeggen, haha. Nog veel plezier -
01 September 2016 - 18:32
Hans En Marleen Stroomberg:
Het is zo leuk om jullie reacties te lezen op ons blog! Super!
Bedankt allemaal. Gr. -
01 September 2016 - 22:59
Aart En Lyda:
Dan klinkt Castricum aan zee toch wel errrrrrug saai hoor....haha... Maar super leuk om te lezen wat jullie allemaal meemaken!!! -
02 September 2016 - 15:38
Rianne Schrijver:
Hahaha, bijzondere campings daar in Canada. Dat gaat in Elburg vast anders ;)
Jullie camper lijkt precies op die van ons in Florida, wat een ruimte hè?!
Geniet van jullie avontuur. Groetjes!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
