Dag 19. Van Battambang naar Siem Reap

07.00 wake up call, 08.30 vertrek. Zoals we gewend zijn van deze groep zit iedereen weer ruim voor half 9 in de bus. We rijden vandaag naar Siem Reap, een afstand van zo'n 200 km met een reistijd van ca. 3 uur. Na een korte koffiestop rijden we weer verder.

We stoppen om van gids te wisselen. We nemen afscheid van Jay. Jammer, want hij deed het leuk.

Piseth stapt op de bus om zijn taak over te nemen. Ieder heeft blijkbaar zo zijn eigen gebied om te gidsen in Cambodja.

We rijden richting Mechrey voor een boottocht naar dit drijvende dorp. Omdat we in het droge seizoen zitten moeten we een eindje verder rijden voor de boot, want de rivier ligt momenteel deels (bijna) droog. Dit is makkelijker gezegd dan gedaan. We rijden met de bus over een niet geasfalteerde weg. Het heeft meer weg van een droge bosweg zoals we die wel op de Veluwe kennen. Wat een stof, niet te filmen, en wat een hobbels en bobbels. De chauffeur moet heel langzam rijden om de bus heel te houden en wij schommelen van links naar rechts in de bus. Soms hebben we een tegenligger en dat is een uitdaging. Je kunt niet zeggen dat het een comfortabele rit is, maar ik vind het wel wat hebben. Net alsof we diep de jungle in gaan. Op een gegeven moment zien we waterbuffels in het water liggen. De bus stopt voor een fotostop, maar de buffels schrikken zo van zoveel mensen dat ze in no time het water uit zijn. Toch hebben we een paar foto's kunnen maken.

We hobbelen verder. Het kost ons de nodige extra tijd en nogmaals straks voor de terugreis. Carl maakt zich zorgen over de lunch, die gaan we zo goed als zeker niet meer halen. Hij vraagt of we nog wat te knabbelen hebben en of we anders iets met anderen willen delen. Niemand doet daar moeilijk over en het regelt zich vanzelf. Compliment voor de flexibiliteit van de groep.

Uiteindelijk komen we bij de boten. We zien hoe de mensen hier wonen. Wat zal ik ervan zeggen, het went niet. Het kost wat moeite om uit te varen, de motor vind ik niet echt solide klinken, maar het zal wel goedkomen. We varen de rivier af richting het Tonle Sap meer. Dit meer is het grootste zoetwater meer van Zuidoost-Azie.

Ik zie kinderen spelen op de oever. Ik moet denken aan de geweldige foto's die we vanmorgen voor vertrek binnenhaalden van een uitje van onze kleinkinderen naar Plopsaland. Die blije bekkies. Prachtig. Ik ben zo dankbaar dat dat kan in Nederland, hoewel dat misschien ook niet voor iedereen is weggelegd, maar toch. Tja en wat hebben deze kinderen......... Toch hebben ze plezier met elkaar, dat vind ik wel fijn om te zien.

We varen een poosje verder en komen bij het drijvende dorp Mechrey. In het regenseizoen ligt dit dorp een stuk dichterbij, maar in het droge seizoen verhuizen ze richting het meer. Met boten trekken ze hun huizen en alles wat erbij hoort daarnaartoe. In het regenseizoen verhuizen ze weer terug. Elk jaar opnieuw.

Het water in het meer komt voor 62% van een zijrivier van de Mekong en de rest van 13 andere rivieren die uitkomen in het meer. In het regenseizoen is het meer 5x groter dan in de droge tijd. Het bijzondere aan deze zijtak van de Mekong is dat deze twee kanten opstroomt. In het natte seizoen is de waterstand in de Mekong hoger en loopt het water richting het meer. In het droge seizoen loopt het water weer terug richting de Mekong. De waterstand in het meer verschilt over het algemeen zo'n 8 tot 12 meter per seizoen. Vroeger was dat verschil nog groter.

De inwoners van Mechrey en van andere drijvende dorpen, zo'n 170 totaal, leven vooral van de visvangst. Het probleem is dat er steeds minder vis in het meer zit en dat men dus ook steeds minder vangt en dus minder verdient. De Mekong ontspringt in Tibet en stroomt ondermeer via China en Laos naar Cambodja. Aangezien de behoefte aan energie steeds groter wordt, worden er in de verschillende landen steeds meer stuwmeren aangelegd, wat weer van invloed is op de visstand en de hoevelheid water die naar het meer stroomt. Geen goede ontwikkeling voor deze mensen dus.

We varen langs de verschillende huizen en zien hoe ze hier leven. Je kunt zo naar binnen kijken, want ze hebben de gordijnen open om het windje er doorheen te laten waaien, wat ook wel nodig is met deze temperaturen. Sommige hebben zelfs een drijvend moestuintje.Ook de winkels, de kapper, de kerk en de lagere school etc., alles drijft op het water. Heel bijzonder.

We varen weer terug. De schipper doet nog een poging om aan te leggen zodat we wat eten kunnen kopen, maar hij heeft problemen met de motor en het aanleggen mislukt. Later doet hij nog een poging en dat lukt wat beter. Sommigen maken gebruik van de stop om te plassen, maar ik hoef gelukkig niet, want ik wil niet weten hoe dat er daar uit ziet. Ineens ontdekt iemand dat er krokodillen in een soort kooi zwemmen. Die schijnen niet in het meer thuis te horen, dus wat die hier doen? Voor het vlees misschien? Eten is hier niet verkrijgbaar, maar wel wat te drinken. Een biertje of cola. Ook goed.

Op de valreep zien we nog een groepje waterbuffels. Ze hebben nog net de kop boven water. Het verschil tussen de Afrikaanse en Aziatische waterbuffel is, dat de horens bij de Aziatische naar achteren groeien en bij de Afrikaanse opzij. Dat is hier ook goed te zien.

Wanneer we weer bij ons opstappunt komen heeft het aanleggen wederom nogal wat voeten in de aarde. Een man staat in het water om de boot de goede richting op te trekken. De schipper staat een beetje te hannesen met een roeispaan en weer een ander springt op een boot om onze boot langszij te helpen. Gelukt. Van boord gaan is ook nog een dingetje, maar er wordt snel een stoel ergens vandaan gehaald om zowel de hoogte als de afstand wat kleiner te maken.

We stappen weer in de bus voor de rit naar het hotel. Het is inmiddels zo laat geworden dat we de rest van het programma doorschuiven naar morgen. De gids vertelt in de bus vast het nodige over de geschiedenis van Angkor. Morgen gaan we het beroemde tempelcomplex Angkor Wat bezoeken.

Kwart voor 4 zijn we bij het hotel. Het ziet er erg mooi uit met een fraai zwembad en gezellige inrichting. Top. We hebben even tijd tot 6 uur, want dan vertrekken we voor het diner met een dansvoorstelling.

Om 6 uur verzamelen we in de lobby. We lopen in nog geen 5 minuten naar de locatie. Piseth de gids wijst ons de weg. We zijn verrast wanneer we het restaurant zien. Het ziet er mooi verzorgd en een beetje Indonesisch uit. Binnen is het groot, met veel lange tafels, die later op de avond allemaal bezet zijn. We lopen naar de voor ons gereserveerde tafel. We hebben de beste plek. Een tafel bij het podium, midvoor. Dat heeft de ANWB/Carl/Piseth, net als gisteren bij de vleermuizen, weer goed geregeld. We genieten van het heerlijke eten dat ons in buffetvorm wordt aangeboden. Wat een keus! Het smaakt allemaal heerlijk.

Om half 8 komen de dansers. Wat een verrassing. Is dit Cambodjaans? Dit had ik niet verwacht. Ik dacht dat het meer zoiets als in Vietnam, in Mai Chau, zou zijn. Deze dansers en de manier van dansen lijkt meer op wat we in Thailand en Indonesië hebben gezien. Leuk om ook met deze kant van Cambodja kennis te maken. Het was weer een leuke avond. Morgen alweer de laatste dag, maar niet de minste, want een bezoek aan Angkor Wat staat op het programma. Ik kijk ernaar uit.