Jasper

Het lukt niet om ons vorige verslag geplaatst te krijgen, dus we slaan een stukje over.

Gistermorgen vertrokken we tegen half negen en gingen op weg naar Blue River. In dit kleine plaatsje organiseren ze een ‘River safari’. Je gaat dan met een klein bootje het water op om beren te spotten, die langs de oever bessen aan het eten zijn, of op zoek zijn naar een lekker visje. We moesten een half uurtje wachten, maar toen konden we mee. We zaten met 11 in de boot, onze gids (uit Australië), 2 Denen en de rest Nederlanders.
Het heet een River safari, maar de meeste tijd breng je door op het meer. Allereerst zagen we een visarend die hoog, boven in een boom, op een nest zat. Wat een grote vogel.
Vervolgens beren spotten. We moesten m.n. kijken naar bewegingen in het groen, dus van takken of struiken. Beren leven over het algemeen alleen, m.u.v. de paringstijd. Daarna gaat elk zijns/haars weegs weer.

Al gauw hadden we er eentje in het vizier. Wat is dat kicken zeg, zo’n zwarte beer van dichtbij, in de vrije natuur te zien. Volgens de gids was het een mannetje van ca. 3,5 jaar oud, een relatief jonge beer dus. Een beer kan volgens zeggen ca. 20.000 bessen per dag eten. Dan heeft hij daar waarschijnlijk een dagtaak aan! Maar beren eten ook vis of soms houtschilfers. Als het maar veel en makkelijk ‘verkrijgbaar’ is. Luie beren dus.

Alle beren worden, na 2 maanden zwangerschap, in januari geboren, zo vertelde de gids (of dat alleen voor de beren in dit gebied geldt of voor alle beren, dat weet ik niet). Ze hebben aanvankelijk blauwe ogen, die later bruin worden. Het vrouwtje bevalt tijdens haar winterslaap. De baby beren, bij de geboorte zo groot als een flinke mannenhand, gaan direct op zoek naar melk van de moeder en blijven daar de rest van de winterslaap liggen. De moeder beer merkt dus weinig van hen, de eerste paar maanden. Pas eind april, begin mei wordt ze goed wakker en gaat zich met de opvoeding bezighouden. Niks slapeloze nachten of luiers verschonen. Beren poepen niet tijdens de winterslaap. Hun hartslag is extreem laag en ze halen maar 4-5x adem per minuut.. Wederom, wat een luie beer......

We gingen het meer weer op, op zoek naar een andere beer. Ook die werd gevonden. Dit keer was het een uit de kluiten gewassen, volwassen zwarte beer van 6,5 jaar of ouder. Vanaf die leeftijd zie je het verschil namelijk niet goed meer. De beren in dit gebied worden 15-20 jaar oud. Dit is minder oud dan de beren in bijvoorbeeld de kuststreek van Canada, maar dat heeft te maken met de extreme temperaturen in de winter in dit gebied van wel -45 graden.

Na deze beer een poosje gevolgd te hebben, hebben we nog een waterval bezocht die zo verscholen lag, dat je deze anders zeker niet gezien zou hebben. Zo en passant zagen we nog een adelaar boven in een boom zitten. Imposant beest!
Kortom, wat een fantastische tocht. We hebben er enorm van genoten.

Vervolgens op weg naar Jasper. En weer blijven we ons verbazen over de werkelijk schitterende natuur. Af en toe zie je een paar flinke herten o.i.d. voorbij komen. Heel gewoon hier.

Aangekomen op de camping bleek ons plekje helemaal aan de rand van het (grote) park te liggen. Mega grote plekken heb je hier. Bij het melden werden we al direct gewaarschuwd voor ‘extreem gevaar voor beren’, of we dus geen voedsel of voedselresten buiten wilden laten slingeren. Ook de kariboes zijn momenteel erg gevaarlijk, aangezien het paringstijd is. Ook hiervoor hangen overal waarschuwingsborden. Niet alleen op de camping, maar ook onderweg. Wij hebben er ’s avonds al eentje gespot, dichtbij onze camper. Wat een joekel was dat en wat een enorm gewei! Helden als wij zijn hebben wij in de caravan gekookt en zijn in het donker niet meer buiten geweest, want er is geen verlichting op deze camping en donker is hier ook echt donker!!

Vanmorgen werden we om 07.10 gewekt. Niet door een wekker, maar door het gebrul van een kariboe. Gordijntje omhoog en wat zagen we, op nog geen 20 meter van onze camper stond hij, wat een enorm beest. Eigenlijk moeten we meer afstand houden, maar ja, wat doe je als je in je bed ligt. Bovendien voelden we ons wel veilig vanwege de afgesloten camper ;). Maar we konden m wel heel goed zien! Beter dan gisteravond in het veld.

Na het ontbijt reden we naar Jasper om wat informatie te verzamelen over het park. Genoeg te zien en te doen hier. We besloten naar Maligne Lake te gaan. Een goede keus bleek achteraf. De boottocht op het meer was fantastisch. Dit meer is in het verleden ontstaan door het smeltwater van 5(!) gletsjers! Dit gaf ook de mooie kleur blauw/groen aan het water. Het eilandje, ‘Spirit Island’, is wellicht het bekendste eilandje van Canada. Het is bekend geworden door een Kodak-reclame en is in alle gidsen over Canada terug te vinden. Maar inderdaad, wat een plaatje!
Op de terugweg nog even de Maligne Canyon (kloof) bezocht. Ook prachtig. Het water slingert zich hier met een enorme kracht tussen de nauwe rotsen door. Hans heeft eerder vandaag een lichte kuitblessure opgelopen, waardoor het lopen geen pretje voor hem was. We hebben daarom het rondje door de kloof maar klein gehouden. We gaan ervan uit (en hopen), dat de blessure van korte duur zal zijn. Met het autorijden heeft hij er gelukkig geen last van.

Na de kloof nog enkele meren bezocht, t.w. Lake Annette en Lake Edith en Lake Patricia en Pyramide aan de andere kant van Jasper. Bij het verlaten van het eerste merengebied moesten we even halt maken voor een kariboe die midden op de weg stond en een ander die ook nog zo nodig over moest steken. Tja, wild life!

We hebben in Jasper in een leuke tent gegeten. Ook moest de tank weer vol gegooid worden, want onze camper lust wel wat. In de bergen haalt hij 1:4 niet. Er ging dit keer dan ook 116(!) liter in. Daarna gingen we terug naar de camping. Ook hier liepen flinke hertachtigen langs de weg. Op de camping aangekomen zagen we tussen de campers door een stuk of 4 kariboes lopen. We raken er nog niet echt aan gewend :).

De plannen voor morgen zijn gemaakt. Op naar de Columbia Icefields.

Tot blogs.

P.S. Deze verslagen verschijnen onregelmatig want er is hier 0,00 bereik en geen WiFi op de campings in het Nationale Park.