Dag 1 en 2. Amsterdam - Singapore - Hanoi

Woensdagmorgen gaat om 04.45 de wekker. Alhoewel, niet echt, want we waren allebei al voor de wekker wakker. Toch vreemd hoe dat soms werkt........

Na een bakkie koffie stappen we om 05.15 in de auto op weg naar Kampen om daar over te stappen in de auto van André voor het ritje naar Schiphol. Iets over 7 lopen we vertrekhal 3 binnen. Er staat al een rij wachtenden bij de incheckbalies van Singapore Airlines. Als deze om 07.10 opengaan verloopt het inchecken vrij vlot. De koffers worden doorgelabeld naar Hanoi, dus daar hebben we verder geen omkijken meer naar. Kwart voor 8 zijn we door de security en de douane. Dat gaat lekker soepel. Tijd voor koffie en een ontbijtje.

De stoelen voor de heen- en terugreis hebben we toegewezen gekregen en niet zelf kunnen uitzoeken. Dit heeft ermee te maken dat we met een groep reizen. Op de terugweg (waar we eigenlijk nog niet mee bezig willen zijn.....) zitten we ruim 13 uur achter elkaar. Dat is niet zo gezellig. Ik had vooraf al contact opgenomen met de ANWB maar zij konden niets voor ons doen en wij moesten bij de incheckbalie vragen of dit aangepast kan worden. Zo gezegd, zo gedaan. Helaas, de medewerkers van Singapore Airlines, die dit zouden kunnen regelen,blijken om 9 uur te beginnen. Het advies, vraag er bij de gate opnieuw naar. En wederom zo gezegd, zo gedaan. Helaas, de vlucht is nog te ver in het voren en daarom is het niet mogelijk om dit nu al aan te passen. We worden weliswaar allervriendelijkst geholpen, maar het levert dus nog niks op. Ik krijg wel een email adres van een jongedame met wie ik 5 dagen voor vertrek contact op kan nemen. Zij zal dan kijken of zij voor ons stoelen naast elkaar kan regelen. Wordt vervolgd dus.

Het boarden verloopt soepel en we zijn al snel aan boord. We hebben het geluk dat de stoel naast ons leeg blijft, dus Hans kan een stoel opschuiven en zo hebben we lekker veel ruimte. Wel fijn op een vlucht van 12,5 uur. De vlucht verloopt zonder al teveel turbulentie, dus we mogen niet klagen. Keurig volgens schema landen we in Singapore. Het tijdsverschil is hier 7 uur met Nederland. We hebben hier ruim 2 uur de tijd voordat we ons weer bij de gate moeten 'melden' voor het laatste stukje naar Hanoi. We gaan hiervoor met een trein shuttle naar een andere vertrekhal. Hier treffen we al een aantal mensen waar we straks mee op reis gaan.

Het tweede deel van onze reis verloopt ook zonder problemen. We zitten wel wat krapper, want de derde stoel is nu ook bezet. Maar aangezien de vlucht maar 3 uur duurt is dat niet zo erg. De horloges worden in de 'Vietnamstand' gezet. Het tijdsverschil met Nederland is nu 6 uur. We gaan redelijk vlot door de douane en ook de koffers laten niet al te lang op zich wachten. We ontmoeten onze gids Carl en de Vietnamese gids Thanh. De groep is compleet en we vertrekken naar het hotel. In de bus krijgen we veel (praktische) informatie van Carl. Tegen 1 uur zijn we in het hotel. De kamers zijn klaar en na nog meer informatie van Carl zoeken we onze kamer op. Deze ziet er netjes uit, met prima bedden. Niks mis mee.

Vermoeid van de reis besluiten we even een uurtje te gaan slapen. Niet te lang natuurlijk want we moeten zo snel mogelijk het nieuwe ritme oppakken. Daarna lopen we naar het Trúc Bach meer. Het is grijs en miezerig weer, maar de temperatuur is prima. Het is een uitdaging om hier te lopen. De stoepen staan vol met scooters, levensmiddelen en andere goederen. Je moet dus wel bijna op straat lopen, maar daar vliegen de scooters en auto's je links en rechts voorbij. Oversteken lijkt wel een kansspel. Je moet echt ogen voor en achter je hebben. Maar, ze zijn gek op de claxon, dus al zie je ze niet direct, je hoort ze in ieder geval aankomen.

Om 6 uur lopen we met de groep naar Mamma's kitchen voor en welkomstdiner. Het is niet echt de bedoeling dat je zelf eten bestelt, maar er wordt van alles op tafel gezet. Zo maken we direct kennis met de vietnamese keuken. Het smaakt heerlijk. Het ene gerecht is iets pittiger dan het andere, maar het is goed te doen. Erg leuk. Zo leren we ook onze reisgenoten weer wat beter kennen. We denken dat we ook nu, net als vorig jaar in Nieuw Zeeland, weer een leuke groep hebben. Na het eten heeft iedereen het wel een beetje gehad en besluiten we niet meer naar de pub te gaan. Morgen is er weer een dag.