Dag 6. Van Ninh Binh naar Mai Chau

Om half 7 gaat de wekker, de koffers staan keurig om 07.15 op de gang en na een ontbijtje zitten we om 08.00 uur in de bus. We hebben een groep zonder 'standaard' laatkomers. Tot nu toe loopt het dus allemaal mooi soepel.

We rijden naar Tam Coc, ook wel ' Halong Bay on land' genoemd vanwege de uit een zee van rijstvelden oprijzende karstbergen. Vóór half 9 zitten we al, per 2, in een sampan (traditionele roeiboot). We hoeven zelf niet te roeien, maar dit doet een, in ons geval, Vietnamese dame voor ons. Het bijzondere is dat zij met haar voeten roeit en dan vooruit in plaats van achteruit en ze bestuurt de sampan met de peddels. Wat is dit een geweldig mooi begin van de dag. Het landschap is adembenemend, bijna mystiek. Er hangt een grijzige nevel over het land en het water, en omdat we zo vroeg zijn is het nog hartstikke stil. We zien aan beide kanten enorm veel lotusbloemen drijven. Prachtig dat hardroze kleuraccent in de groengrijze omgeving. We varen tussen de rijstvelden door en langs steilerotswanden. We zien een man tot bijna zijn oksels door het water lopen met een driehoek van bamboestokken met daartussenin een net. Twee van de drie bamboestokken beweegt hij als een schaar heen en weer. Wat hij precies aan het doen is is ons niet duidelijk. Is hij aan het vissen? Is hij een soort wier aan het verzamelen die later gegeten kan worden? Geen idee. Een eindje verderop staat een (zijn?) vrouw in het water met een rieten mand, een soort vergiet, waar zij iets mee uit een (andere) bamboe driehoek filtert. We gaan nu toch voor het idee van het wier, maar of het klopt blijft onduidelijk.

Onze bootsvrouw let niet altijd even goed op hebben wij het idee, want we blijven wat achter ten opzichte van onze voorgangers en liggen ook nog wel eens dwars op het water. We horen dan wat onverstaanbare klanken en gegrinnik achter ons vandaan komen en wat gerommel met de riemen en even later gaan we weer de goede kant op. Ineens doet ze een lampje op haar voorhoofd en varen we een grot in. Enigszins verrast kijken we om ons heen. We moeten bukken, want het is erg laag en de stalactieten hebben flinke punten. Met slechts een klein beetje licht van het lampje varen we door de grot, waarbij ze van links naar rechts moet manoeuvreren om de laagste delen te ontwijken. Dit doet ze trouwens erg goed. Ze is nu duidelijk bij de les[e-1f609]. We varen weer naar het licht en genieten nog even na van deze bijzondere ervaring. Even later komt er nog een grot waar we doorheen varen. Dan komen we op een plek waar we niet verder kunnen varen. Hier liggen al een paar bootjes van anderen uit de groep die vóór ons vertrokken zijn. We hebben al gauw door wat de bedoeling is. Een grote boodschappentas gaat open en er komen allerlei zelf gemaakte spulletjes uit, grote tassen, kleine tasjes, sleutelhangers etc. We heben niks nodig en bijzonder mooi is het ook niet, maar we kopen toch wat. Het kost je slechts een paar euro en je doet er haar een groot plezier mee. We varen weer terug door de grotten. Hoe dichter we bij de opstapplaats komen hoe drukker het wordt op het water. Er komen ons nu allerlei bootjes tegemoet. Wij zijn de drukte voor geweest dus.

Wanneer iedereen terug is stappen we weer in de bus en rijden een klein stukje terug naar het centrum van Tam Coc. Hier stapt een (groot) deel van de groep op de fiets voor een tocht door de rijstvelden. Ik heb Carl, de reisleider, al eerder gevraagd over welk soort weggetjes de fietstocht gaat. Hij had het ondermeer over zand- en grindpaadjes. Ik wil het risico op vallen (vanwege mijn knieën) niet nemen en heb besloten niet mee te gaan. Carl raadde het mij ook af en dat zegt mij genoeg. Hans heeft besloten ook niet mee te gaan fietsen. Dat had voor mij niet gehoeven, maar oké.

Wij gaan met de andere niet-fietsers egg coffee drinken. Daarna gaan we samen met Cockie voor een voetmassage. De anderen gaan Tam Coc verkennen. Wij genieten van de rust tijdens de massage. De voetmassage blijkt een complete beenmassage te worden en ook worden aan het eind de nek en schouders nog even meegenomen. Top. Na afloop lopen we nog even naar de rivier om daar te gaan kijken. Ook hiervandaan kun je met een bootje vertrekken zien we. We lopen terug naar de opstapplaats en zien 5 minuten later de fietsers terugkomen. Er zijn inderdaad valpartijen geweest horen we. Dan was het voor mij een goede keus dus.

We stappen in de bus voor een 4 uur durende rit naar de bergen, naar Mai Chau, het gebied waar de Witte Thai wonen. Dit authentieke bergdorpje ligt mooi tussen de uitgestrekte rijstvelden. Ons overnachtinghotels is een complete verrassing. We rijden over paadjes waar een bus nauwelijks kan rijden, de bamboetakken zwiepen aan beide kanten tegen de bus aan, zo smal is het. Dan komen we op onze bestemming aan. Wat ziet het hotel er mooi uit. We zitten in een soort bungalow die er keurig verzorgd uit ziet. Het uitzicht over de rijstvelden is geweldig en we hebben een idyllisch zwembad voor de deur. Wow! Jammer dat we hier maar 1 nacht blijven.

Om 6 uur maken we een wandeling door het bos en de rijstvelden. Het begint te schemeren en wanneer we in Ban Lac aankomen is het inmiddels donker geworden. We komen aan bij de locatie waar we gaan eten. De tafels staan al voor ons klaar en we zoeken en plekje. Het eten is weer heerlijk. We kunnen weer genieten van kleine loempiaatjes, vis en diverse soorten vlees/gehakt, rijst en zelfs patat. Lekker fruit na, mango dit keer. Het fruit is hier zo lekker op smaak! Heerlijk. Daarna worden we 'getrakteerd' op een dansvoorstelling. Thanh legt vooraf uit wat er tijdens de diverse dansen wordt uitgebeeld. Het is leuk om naar te kijken en door de uitleg van Thanh zien we de dansen 'tot leven' komen. Aan het eind wordt ons natuurlijk gevraagd mee te doen. Enkele heren, waaronder Hans, wordt gevraagd mee te dansen met de bamboestokken dans. Ze moeten daarbij over bamboestokken heen springen die heen en weer bewogen worden. Het is dus nog goed uitkijken ook :[e-1f644]. De laatste is meer een kringdans voor ons allemaal. Hoewel ik nooit zo'n fan ben van dit soort dingen voelt dit niet ongemakkelijk en is het eigenlijk alleen maar leuk. Na afloop staat de bus voor ons klaar om ons terug te brengen. We eindigen de avond met een gezellig drankje bij de bar. Het is weer een zeer geslaagde dag geweest.