Dag 7. Van Mai Chau naar Hanoi/Hué

Vanmorgen kon ik rustig opstarten. Wat heerlijk na al die ochtenden vroeg op. Hans gaat mee met de fietstocht dus hij werd weer om half 7 gewekt. Om 8 uur vertrekken ze met de bus naar het startpunt. Een ritje van zo'n 10 minuten. Daar aangekomen kunnen ze fietsen uitzoeken. De fietsen blijken niet op langeNederlanders berekend te zijn. Zelfs met de zadelpen op de uiterste stand is en blijft de fiets te klein. Het is dus een beetje behelpen. De gids rijdt samen met Thanh voorop. Carl sloot de rij. De tocht gaat langs rijstvelden en weilanden en door kleine dorpjes. We rijden langs 'Nederland in Vietnam' oftewel een veld vol tulpen in allerlei kleuren. Ook staat er een molen die versierd is met tulpen. Het blijkt allemaal nepbloemen te zijn. De bedoeling? Toerisme? Zeg het maar.

De rit gaat verder door de velden, over zandpaadjes met diepe kuilen en plassen. Soms moet er een stukje worden gelopen. Er wordt gestopt bij een boerderijtje. Hier zit een oude man van 87 jaar die laat zien hoe hij chopsticks (eetstokjes) maakt. Deze stokjes zitten niet aan elkaar en kunnen in restaurants worden hergebruikt. Dit zijn de betere stokjes volgens ingewijden.

De volgende stop is bij een authentieke paalwoning. De schoenen moeten uit voordat je naar binnen mag. De woning is een open ruimte met bamboematten op de grond en weinig meubels. Er staat een tv-kast en dat is het wel zo'n beetje. De slaapkamers zijn niet meer dan 2 matrassen die op de grond liggen en door klamboes omringd zijn. Elektriciteit is er wel, maar water en sanitair is beneden. Hier woont een hele familie. Oma maakt voor iedereen thee en die smaakt prima.

Bij vertrek blijkt de fiets van John een lekke band te hebben. De gids ruilt zijn fiets met die van John. Er viel echter niet meer op te fietsen. Er wordt contact opgenomen met het verhuurbedrijf. De gids ruilt de fiets met de lekke band en Thanh blijft achter om te wachten op een andere fiets. Deze wordt gebracht achterop een scooter. Thanh kan later weer bij ons aanhaken.

In de rijstvelden staan de mensen tot hun kuiten in de modder, ver voorover gebogen, hun zware werk te doen. Wat boffen wij toch....... De rit gaat verder over de openbare weg. Door het oponthoud vanwege de lekke band wordt het bezoek aan de markt overgeslagen.

De fietsen worden weer ingeleverd en de bus brengt iedereen weer terug naar het hotel.

In het hotel is er nog even gelegenheid om de spullen weer in te pakken. Om half 12 gaan we aan de lunch. Vroeg, maar het is niet anders want onderweg is daar hoegenaamd geen goede gelegenheid voor. Er zijn natuurlijk wel eettentjes onderweg maar er wordt gekozen voor betrouwbare, hygiënische adresjes. Daar valt wat voor te zeggen natuurlijk.

We rijden weer richting Hanoi. Daar aangekomen stappen René en Tiny met hun bagage over in een taxi. Zij gaan naar het vliegveld voor een binnenlandse vlucht naar Hué. De rest gaat met de nachttrein. We kopen wat snacks en drinken voor in de trein en na het eten, wat ons wederom goed smaakt, gaan we naar het station.

We hebben de trein van 19.20 en de bedoeling is dat we morgenochtend om 08.56 in Hué aankomen. We hebben een 'eigen' wagon voor onze groep. We hebben een privécouchette geboekt, net als enkele anderen en daar zijn we wel héél blij mee! Voor 4 personen is de ruimte wel erg krap, want waar laat je bv. 4 koffers en handbagage in zo'n kleine ruimte. Bovendien deel je de ruimte met 2 'vreemden'. Nou ja vreemden zijn de medereizigers natuurlijk niet meer, maar toch...... Dus blij met onze eigen coupé. We kunnen ons in een hoekje van de wagon bij een wasbakje wassen. Over het toilet zullen we het maar niet hebben......het is er, daar wou ik het maar bij houden.

De matrassen op het bed zijn zo dun dat wanneer je gaat zitten, je het idee hebt dat je op een plank zit. Omdat er bij ons 2 bedden leeg blijven hebben we (lees: heeft Hans) de matrassen van de bovenbedden bij onze bedden opgelegd. Dat scheelt wel iets. Er staat wel een gezellig mandje op ons te wachten met wat drinken en snacks er in en staat er een schemerlampje op het kleine tafeltje ter verhoging van de sfeer. Met elkaar hebben we wel lol over onze slaapvertrekken. Op de gang is het een gezellige drukte. Rond 10 uur zoekt iedereen zo'n beetje zijn coupé op. Wij doen twee spelletjes skip-bo. Ik zal Hans sparen en de uitslag hier niet vermelden. Tegen half 12 is het mooi geweest en gaan we een poging doen om te slapen. Ik ben benieuwd.