Dag 12. Saigon en Cu Chi tunnels

Half 6 de wekker, 7 uur in de bus. Vanmorgen hebben we een excursie naar de Cu Chi tunnels. Het is1,5 uur rijden. We gaan vroeg weg, want dan is het daar nog niet zo druk. Het Cu Chi tunnelcomplex ligt ten noordwesten van Saigon en werd in de Vietnamoorlog gebruikt door de Viet Cong. Een strategische plek, vlakbij Saigon (waar veel Amerikaanse soldaten zaten) en dicht bij de grens met Cambodja. Dit tunnelcomplex had een lengte van zo'n 250 km en was voorzien van woon- en slaapvertrekken, opslagplaatsen, commandoposten, keukens en operatiekamers, die door lager gelegen tunnels met elkaar waren verbonden. Daaronder lag nog een laag tunnels die vooral als vluchtroute diende. De Amerikanen hebben grote moeite gehad om de Viet Cong hier te verslaan. De ingangen naar de tunnels waren heel goed verborgen, en het gebied lag vol boobytraps (bv. valkuilen met scherpe bamboesperen). De Viet Cong kenden het gebied op hun duimpje. Zij lokten de Amerikanen in de val, pleegden een aanslag en vluchten vervolgens via het tunnelcomplex.

Thanh vertelt hoe de Amerikanen om de tuin werden geleid tijdens hun zoektocht naar de tunnels. Toen de Amerikanen de tunnels uiteindelijk ontdekten, begonnen ze met een tegenoffensief, dat uiteindelijk resulteerde in het uitroepen van een ' free fire zone'. Cu Chi werd de zwaarst gebombardeerde streek van Vietnam. Het gebied werd bestookt met o.a. napalm en ontbladeringsmiddelen. De gevolgen daarvan hebben we gisteren in het museum gezien. Verschrikkelijk. Het inzetten van B-52 bommenwerpers leidde uiteindelijk tot de vernietiging van het tunnelcomplex, maar dit had geen effect meer op het verloop van de oorlog.

Terug op de parkeerplaats zien we dat deze inmiddels helemaal vol staat met bussen. Die bezoekers zijn we dus inderdaad voor geweest. Wel fijn om dit in een wat rustiger setting gezien te hebben. Al met al een zeer indrukwekkend bezoek.

Op de weg terug lunchen we in een restaurant aan het water, met een mooie grote tuin erbij met prachtige bloemen. De kleine zithoekjes, verspreid door de tuin, maken dat je niet zo in de gaten hebt dat hier meer groepen zitten te eten. Het eten smaakt weer voortreffelijk.

We rijden vervolgens richting Saigon en maken onderweg nog een korte stop bij de Lamphat Company. Hier werken mensen met een beperking. Een zeldzaamheid, want Vietnam heeft zeer weinig van dit soort projecten. Bij ons is dat gelukkig anders. We zien hoe ze fraaie kunstwerken van lakwerk, ingelegd met eierschalen of parelmoer maken. Een priegelwerkje dat met grote concentratie wordt uitgevoerd. Mooi om te zien.

Rond half 3 zijn we terug bij het hotel en hebben we de dag verder ter vrije besteding. We zoeken eerst even de kamer op. Rond een uur of 4 lopen we een stukje langs de rivier. We besluiten de markt op te zoeken. Dit valt echter niet mee. Carl heeft het aangegeven op een kaartje, maar de kopie is zo slecht dat we er geen soep van kunnen koken. We staken de zoektocht naar de markt. We verbazen ons over de drukte in de stad. Het is weliswaar zondag, maar er is net zoveel bedrijvigheid als op andere dagen. De meeste Vietnamezen hebben 7 dagen per week nodig om hun kostje bij elkaar te verdienen. Wat hebben wij het dan toch goed.

We zijn dorstig geworden van het geslenter en het warme weer en zoeken een plekje om wat te gaan drinken. De keuze is reuze [e-1f60d]. Lastig dus. We komen uiteindelijk terecht bij 'Belgo, the Belgian Craft Beer Brewery'. Het is Happy Hour, dus we boffen. We bestellen een Belgisch witbiertje dat we ons goed laten smaken. We zitten er zo gezellig dat we besluiten hier ook maar een hapje te eten. Op de menukaart zien we Belgische frites staan. We bestellen een soepje vooraf (nou ja vooraf, ze brengen de gerechten gewoon door elkaar) en frites met mayo. We zien ook bitterballen op de kaart, ook lekker. Deze blijken wel anders te smaken dan wij gewend zijn. Deze zijn namelijk alleen gevuld met rundvlees, dus zonder ragout. Niet verkeerd. Zo, dat was lekker. Morgen weer aan de rijst.

We lopen terug naar het hotel, drinken een bakje koffie en bellen met het thuisfront. We maken de koffers vast weer een beetje op orde en gaan niet te laat slapen. Het was weer een lange dag. Morgen gaan we naar de Mekong delta.